Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ
Η υπόθεση των Ιμίων και οι χειρισμοί που έπρεπε να γίνουν και ΔΕΝ έγιναν τον Ιανουάριο του 1996, επανήλθαν στην επικαιρότητα μετά τη σχετική αναφορά του πρώην πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη στην παρουσίαση του βιβλίου του Γιώργου Βασιλείου. Είπε ο κ. Σημίτης:
«Στην υπόθεση των Ιμίων το 1996, η επάνοδος στη ρύθμιση που ίσχυε από τότε που τα Δωδεκάνησα έγιναν ελληνικά αποτέλεσε για τους ίδιους κύκλους προδοσία. Η Ελλάδα κατ’ αυτούς θα έπρεπε να κηρύξει πόλεμο στην Τουρκία. Σήμερα η προσοχή τους στρέφεται στην άμεση κήρυξη της ΑΟΖ. Ετσι θα εξασφαλίσουμε μεταξύ άλλων, ισχυρίζονται, και τα πετρέλαια που θα μας βοηθήσουν να ξεπεράσουμε την κρίση».
Εκτός του ότι επιχείρησε να συνδέσει δύο εντελώς διαφορετικά θέματα, η δήλωση του πρώην πρωθυπουργού είναι πέρα για πέρα άστοχη, διότι πάνω απ’ όλα δεν καταγράφει με ακρίβεια το καθεστώς των συγκεκριμένων βραχονησίδων. Αντίθετα θολώνει τα νερά… Μέχρι την 31η Ιανουαρίου του 1996, αποτελούσαν ελληνικό έδαφος. Μετά την κρίση, που δημιούργησε η απερισκεψία Ελλήνων και Τούρκων δημοσιογράφων, είναι «αμφισβητούμενη περιοχή».
Δυστυχώς, αυτό ήταν το αποτέλεσμα της διαπραγμάτευσης με τον μακαρίτη Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ, ο οποίος δεν χρειάστηκε να χρησιμοποιήσει καν τις «μαγικές» διπλωματικές του ικανότητες για να αποτρέψει τον ελληνοτουρκικό πόλεμο. Πέτυχε από την πρώτη στιγμή την απομάκρυνση της ελληνικής σημαίας και απ’ εκεί και πέρα, όταν «την πήρε ο άνεμος» όπως καταγράφεται να λέει ο τότε υπουργός Εξωτερικών στον Αμερικανό ομόλογό του Κρίστοφερ, όλα τελείωσαν. Μόνο που τα Ιμια, από εκείνο το μοιραίο βράδυ, έχουν χαρακτηριστεί «γκρίζα ζώνη».
Για του λόγου το αληθές αντιγράφω από τηλεγράφημα που απέστειλε ο τότε υπουργός Εξωτερικών (Κρίστοφερ) με την υπογραφή του Στρόουμπ Τάλμποτ στον Αμερικανό πρέσβη Νάιλς, στις 8 Φεβρουαρίου 1996, (ώρα 2.25 π.μ.). Αναφέρει με ακρίβεια τη συμφωνία μεταξύ της Ελλάδας και της Τουρκίας για τα Ιμια, η οποία είναι δεσμευτική για τις δύο χώρες:
«Οι Τούρκοι παραπονέθηκαν ότι η Ελλάδα τοποθέτησε στρατιωτικές δυνάμεις στη νήσο Καλόλιμνο (ένα ελληνικό νησί κοντά στα Ίμια / Καρντάκ), παραβιάζοντας τη συμφωνία που επέτρεψε στις δύο πλευρές να υποχωρήσουν από το χείλος της σύγκρουσης. Η συγκεκριμένη ενέργεια δεν παραβιάζει τη συμφωνία για την ταυτόχρονη απομάκρυνση στρατιωτικών δυνάμεων και σημαιών από τα Ίμια, την αποχώρηση των πολεμικών σκαφών και τη μη επιστροφή τους».
Αυτή είναι η συμφωνία που «γκρίζαρε» τα Ιμια. Αποτελείται από ΤΕΣΣΕΡΙΣ όρους, όχι από δύο όπως ισχυρίστηκαν τότε. Δεν επιτρέπεται η παρουσία στρατιωτικών δυνάμεων και σημαιών επί των βραχονηδίσων, απαγορεύεται η παρουσία πολεμικών πλοίων, και όλα τα παραπάνω -στρατός, σημαίες και πλοία- δεν επιστρέφουν ξανά στα Ιμια ή γύρω από αυτά…
Οτιδήποτε άλλο λέγεται είναι παραποίηση της αλήθειας…
Η υπόθεση των Ιμίων και οι χειρισμοί που έπρεπε να γίνουν και ΔΕΝ έγιναν τον Ιανουάριο του 1996, επανήλθαν στην επικαιρότητα μετά τη σχετική αναφορά του πρώην πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη στην παρουσίαση του βιβλίου του Γιώργου Βασιλείου. Είπε ο κ. Σημίτης:
«Στην υπόθεση των Ιμίων το 1996, η επάνοδος στη ρύθμιση που ίσχυε από τότε που τα Δωδεκάνησα έγιναν ελληνικά αποτέλεσε για τους ίδιους κύκλους προδοσία. Η Ελλάδα κατ’ αυτούς θα έπρεπε να κηρύξει πόλεμο στην Τουρκία. Σήμερα η προσοχή τους στρέφεται στην άμεση κήρυξη της ΑΟΖ. Ετσι θα εξασφαλίσουμε μεταξύ άλλων, ισχυρίζονται, και τα πετρέλαια που θα μας βοηθήσουν να ξεπεράσουμε την κρίση».
Εκτός του ότι επιχείρησε να συνδέσει δύο εντελώς διαφορετικά θέματα, η δήλωση του πρώην πρωθυπουργού είναι πέρα για πέρα άστοχη, διότι πάνω απ’ όλα δεν καταγράφει με ακρίβεια το καθεστώς των συγκεκριμένων βραχονησίδων. Αντίθετα θολώνει τα νερά… Μέχρι την 31η Ιανουαρίου του 1996, αποτελούσαν ελληνικό έδαφος. Μετά την κρίση, που δημιούργησε η απερισκεψία Ελλήνων και Τούρκων δημοσιογράφων, είναι «αμφισβητούμενη περιοχή».
Δυστυχώς, αυτό ήταν το αποτέλεσμα της διαπραγμάτευσης με τον μακαρίτη Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ, ο οποίος δεν χρειάστηκε να χρησιμοποιήσει καν τις «μαγικές» διπλωματικές του ικανότητες για να αποτρέψει τον ελληνοτουρκικό πόλεμο. Πέτυχε από την πρώτη στιγμή την απομάκρυνση της ελληνικής σημαίας και απ’ εκεί και πέρα, όταν «την πήρε ο άνεμος» όπως καταγράφεται να λέει ο τότε υπουργός Εξωτερικών στον Αμερικανό ομόλογό του Κρίστοφερ, όλα τελείωσαν. Μόνο που τα Ιμια, από εκείνο το μοιραίο βράδυ, έχουν χαρακτηριστεί «γκρίζα ζώνη».
Για του λόγου το αληθές αντιγράφω από τηλεγράφημα που απέστειλε ο τότε υπουργός Εξωτερικών (Κρίστοφερ) με την υπογραφή του Στρόουμπ Τάλμποτ στον Αμερικανό πρέσβη Νάιλς, στις 8 Φεβρουαρίου 1996, (ώρα 2.25 π.μ.). Αναφέρει με ακρίβεια τη συμφωνία μεταξύ της Ελλάδας και της Τουρκίας για τα Ιμια, η οποία είναι δεσμευτική για τις δύο χώρες:
«Οι Τούρκοι παραπονέθηκαν ότι η Ελλάδα τοποθέτησε στρατιωτικές δυνάμεις στη νήσο Καλόλιμνο (ένα ελληνικό νησί κοντά στα Ίμια / Καρντάκ), παραβιάζοντας τη συμφωνία που επέτρεψε στις δύο πλευρές να υποχωρήσουν από το χείλος της σύγκρουσης. Η συγκεκριμένη ενέργεια δεν παραβιάζει τη συμφωνία για την ταυτόχρονη απομάκρυνση στρατιωτικών δυνάμεων και σημαιών από τα Ίμια, την αποχώρηση των πολεμικών σκαφών και τη μη επιστροφή τους».
Αυτή είναι η συμφωνία που «γκρίζαρε» τα Ιμια. Αποτελείται από ΤΕΣΣΕΡΙΣ όρους, όχι από δύο όπως ισχυρίστηκαν τότε. Δεν επιτρέπεται η παρουσία στρατιωτικών δυνάμεων και σημαιών επί των βραχονηδίσων, απαγορεύεται η παρουσία πολεμικών πλοίων, και όλα τα παραπάνω -στρατός, σημαίες και πλοία- δεν επιστρέφουν ξανά στα Ιμια ή γύρω από αυτά…
Οτιδήποτε άλλο λέγεται είναι παραποίηση της αλήθειας…
Πηγή: http://www.mignatiou.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου